Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Dava; davacının muris eşinin 22.12.2011 tarihinde ... hizmet akdiyle çalıştığını, bu tarihin sigorta başlangıcı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacı adına talep edilen dönemde işe giriş bildirgesinin verilmediği, ilk sigortalı çalışmanın 16.1.2007 tarihinde olduğu, davalı işyerinin kanun kapsamının araştırılmadığı, dinlenilen tanığın 2006/6. ayında davacının eşiyle birlikte çalıştığını beyan ettiği, dönem bordolarının dosya arasına alınmadığı anlaşılmaktadır.
Bir kimsenin sigortalı sayılabilmesi için sigortalı işe giriş bildirgesinin varlığı yeterli değildir. Aynı zamanda o kimsenin Yasa"nın belirlediği biçimde (506 sayılı Yasa"nın 2. maddesi ve 5510 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi) eylemli olarak çalışması da koşuldur. Bu yön 506 sayılı Yasa"nın 6. maddesi ile 5510 sayılı Yasa"nın 7/a maddesinde ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1999/21-549-555, 2005/21-437-448 ve 2007/21-306-320 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır. Bu bakımdan davacının işyerinde eylemli olarak çalışıp çalışmadığının yöntemince araştırılması gerektiği ortadadır.
Bu tür davalar yalnızca bir günlük çalışmanın tespitinden ibaret olarak görülmemeli, bir günlük çalışmanın kabulü ile saptanacak sigortalılık başlangıcının sigortalıya sağlayacağı sigortalılık süresi ile birlikte kazandıracağı haklar dikkate alınmalı ve giriş bildirgesi ile birlikte eylemli çalışmanın bulunup bulunmadığı özellikle belirlenmeli, buna göre dönem bordrosunda yer alan ve davacının talep ettiği tarihte çalışması mevcut tanıklar ile gerektiğinde komşu işyerleri çalışanları olduğu kayıtlarla ya da emniyet yolu ile yaptırılacak araştırma ile belirlenen kimselerin beyanlarına başvurulmalı, sonucuna göre karar verilmelidir.
Somut olayda, davacının eşinin çalıştığını iddia ettiği işyeri tam olarak belirlenememiştir, hangi işyerinde çalıştığı belirlenememesin rağmen davalı iki şirket davaya dahil edilmiş ve bu şirketlerden birini tasfiyesi sonlanmasına rağmen ihya işlemi gerçekleştirilmeden yargılamaya devam edilerek eksik araştırma ile sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; öncelikle davacının eşinin çalıştığını iddia ettiği işyeri netleştirilerek, gerekirse iddia edilen işyerinin adres ve unvanıyla birlikte Kurumdan tescil bilgileri istenerek, hangi işyeri olduğu açıklığa kavuşturularak, dinlenilen tanık ’nin de çalıştığı....s.s. numaralı işyerinin bilgileri de dosya arasına alınarak, davalı işverenin .Şti’nin olduğunun belirlenmesi halinde tasfiyesi ile ilgili bilgiler dosya arasına alınarak, tasfiyesinin bitmiş olması durumunda davacıya ihya etmesi için süre vermek ve yargılama tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
04.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.
.