Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5168 Esas 2018/9122 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5168
Karar No: 2018/9122
Karar Tarihi: 14.11.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5168 Esas 2018/9122 Karar Sayılı İlamı

Özet:

11. Ceza Dairesi'nin 2016/5168 E., 2018/9122 K. sayılı kararı, vergi usul kanununa muhalefet suçuyla ilgilidir. Mahkeme, sanığın 2005 yılına ait defter ve belgeleri, vergi incelemesi için istenmesine rağmen ibraz etmemesi nedeniyle mahkum olmasına karar vermiştir. Kararda, ceza alt sınırının 18 ay hapis olduğuna dikkat edilmediği ve sanığın temel cezasının eksik tayin edildiği belirtilmektedir. Mahkeme, toplanan delilleri incelenerek sanığın suçunun kabul edildiği ve cezasının uygun tayin edildiği sonucuna varmıştır. Kanun maddeleri olarak, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2 maddesi ve 5904 sayılı Kanun'un 23. maddesi belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/5168 E. , 2018/9122 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/a-2 maddesi uyarınca Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçu"..varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit olan defter ve belgelerin, saklama zorunluluğu olan 5 yıllık süre içerisinde usulüne uygun olarak yapılan tebligata rağmen vergi incelemesi için yetkili memura ibraz edilmemesi" şeklinde oluşacağı cihetle somut olayda sanıktan 2005 takvim yılına ait defter ve belgelerin öngörülen 5 yıllık süre içinde istendiği, daha önce inceleme yapılmış olmasının sanığın defter ve belgeleri 5 yıl süre ile saklama mükellefiyetini etkilemeyeceği ve sanığın soruşturma aşamasında Cumhuriyet savcısı huzurunda verdiği 18/07/2011 tarihli ifadesinde, incelemeden sonra söz konusu defter ve belgelerin kendisine teslim edildiğini beyan ettiği anlaşılmakla tebliğnamedeki eksik araştırma nedeniyle bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Defter ve belge ibraz etmeme suçunda, ceza alt sınırının suç tarihi itibarıyla 5904 sayılı Kanun‘un 23. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun"un 359/a-2. maddesi uyarınca “18 ay hapis“ olduğu gözetilmeyerek, sanık hakkında temel cezanın “1 yıl hapis“ olarak hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 14/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.