Davacı-karşı davalı E.. O.. vekili Avukat Sinan tarafından, davalı-karşı davacı H.. A.. aleyhine 12/11/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece asıl davanın reddine, karşılık davanın kabulüne dair verilen 24/12/2013 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davacı-karşı davalı, duruşmasız olarak incelenmesi de davalı-karşı davacı tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 24/02/2015 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı-karşı davalı vekili Avukat Sinan Erdağı geldi, karşı taraftan davalı-karşı davacı adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı-karşılık davalının, asıl davada verilen hükme yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 5236 sayılı Kanun ile eklenen Ek 4. madde gereğince HUMK’nun 427. maddesi uyarınca temyize konu bölümünün 1.820,00 TL’yi geçmemesi durumunda karar kesindir. Somut olayda temyize konu olan tutar, bu düzeye ulaşmadığından davacı-karşılık davalının, karşılık davaya yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir. 3-Davalı-karşılık davacının, asıl davaya yönelik temyiz itirazlarına gelince; Asıl ve karşılık davada manevi tazminat istemlerinde bulunulmuş; asıl davanın reddine, karşılık davanın ise kabulüne karar verilmiştir. Hükümler, taraflarca temyiz olunmuştur. Mahkemece, asıl davada manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiş olup; karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10/3. maddesi uyarınca davalı-karşılık davacı yararına maktu avukatlık ücreti takdir edilmesi gerekir. Mahkemece, eksik ücret takdiri yerinde görülmemiştir. Ancak, yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını da gerektirmediğinden; kararın, (HMK"nun 370.) maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (3) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm bölümünün 7. bendinde yer alan: "440,00" rakamının çıkartılarak yerine: "1.320,00" rakamının yazılmasına; öteki temyiz itirazlarının ise (1 ve 2) sayılı bentlerde açıklanan nedenlerle reddine ve kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacı-karşı davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna, davalı-karşı davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.