MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında mahkemenin 06/12/2011 tarihli ve 2011/457 E., 2011/666 K. sayılı kararı ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 23/12/2011 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 21/08/2012 tarihinde işlediği 5237 sayılı TCK"nın 141/1., 143. maddeleri uyarınca hırsızlık suçu nedeniyle bildirim yapan Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/830 Esas 2013/328 Karar sayılı ilamının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin incelemesinden geçerek ve gece işlendiği sabit kabul edilerek onama ilamı ile 14/10/2015 tarihinde kesinleştiği ve TCK’nın 143. maddesinin uygulanması sebebiyle suç uzlaşma kapsamında yer almadığı halde mahkemece 03/01/2018 tarihli ek karar ile sanık hakkında hatalı uygulama sonucu düşme kararı verildiği, mahkemenin yasaya aykırı olan düşme kararının sanık lehine hak doğurmayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesine aykırı olarak aynı Yasa"nın 143. maddesinin 35. maddesinden sonra uygulanması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 03.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.