Esas No: 2021/24426
Karar No: 2022/3007
Karar Tarihi: 29.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24426 Esas 2022/3007 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçu ile suçlanmıştır. Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 17.11.2020 günlü ilamıyla cinsel saldırı suçundan kurulan hüküm onanmış, ancak çocuğun cinsel istismarı suçuna ilişkin mahkumiyet kararı bozulmuştur. Sanık, çocuğa ilk olarak on beş yaşından küçükken cinsel istismarda bulunmuş ve reşit olduktan sonra da cinsel saldırı suçu işlemiştir. Bu eylemler zincirleme şekilde cinsel saldırı suçunu oluşturmuştur. Mahkeme, sanığı çocuğun cinsel istismarı suçundan da suçlu bulmuş ve ceza vermiştir. Ancak temyiz incelemesinde, önceki eylemlerin zaten cinsel saldırı suçunu oluşturduğu anlaşıldığı için, sadece cinsel saldırı suçundan ceza verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkumiyet kararı bozulmuş ve ceza yeniden belirlenmesi istenmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/1-c.1, 102/3-c, 43/1, 62/1. maddeleri bu kararda belirtilen kanun maddeleridir. 102. madde çocuğun cinsel istismarı suçunu, 43. madde cezanın belirlenmesi için kriterleri, 62. madde zincirleme suçlamaları, 102/1-c.1 madde ise cinsel saldırı suçunu düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mahkemece sanık hakkında gerçekleştirilen yargılama neticesinde 2009-2011 yıllarında işlediği çocuğun cinsel istismarı ve 2019 yılında işlediği cinsel saldırı suçlarından mahkumiyetine dair kurulan hükümlerin temyiz incelemesini yapan Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 17.11.2020 günlü ilamıyla cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün onanıp, çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen mahkumiyet kararının bozulması üzerine mahkemece gerçekleştirilen yargılamada ilk olarak on beş yaşından küçük mağdureye cinsel istismarda bulunan sanığın, bu eylemlerine devam ederek reşit olduktan sonra da cinsel saldırı suçunu işlediği ve mevcut haliyle araya hukuki veya fiili kesinti girmeksizin bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik tarihlerde sanığın gerçekleştirdiği temas içerikli cinsel davranışlarının bütün halinde daha ağır cezayı gerektiren zincirleme şekilde cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilip, 6545 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK'nın 102/1-c.1, 102/3-c, 43/1, 62/1. maddelerine göre belirlenecek cezadan temyiz incelemesinde kesinleşen cezanın mahsubuyla kalan miktara hükmedilmesi gerekirken önceki eylemlerin ayrıca çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu kabul edilerek yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
