Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/37053 Esas 2016/7565 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/37053
Karar No: 2016/7565
Karar Tarihi: 28.03.2016

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/37053 Esas 2016/7565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, fazla mesai ücreti ve kötüniyet tazminatı alacağının ödenmesi için dava açtı. Mahkeme davayı kabul etti ve kötü niyet tazminatı talebiyle birlikte fazla çalışma ücretinin ödenmesine karar verdi. Davalı taraf temyiz etti. Yargıtay, fazla çalışmanın tanık beyanlarına göre hesaplandığı halde takdiri indirim uygulanmamasının hatalı olduğuna karar vererek, kararı bozdu.
Kanun maddeleri:
- 4857 sayılı İş Kanunu, madde 18: İşveren tarafından iş akdinin feshedilmesi durumunda bildirim süresine ilişkin hükümler
- 4857 sayılı İş Kanunu, madde 21: İşçinin işi bırakması
- 4857 sayılı İş Kanunu, madde 38: Fazla çalışma hakkı ve ücreti
- 4857 sayılı İş Kanunu, madde 49: Kötü niyet tazminatı

9. Hukuk Dairesi 2014/37053 E. , 2016/7565 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kötüniyet tazminatı ile fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, evden cep telefonuyla gece yarısına kadar tur müracatı kabul ettiğini, fazla mesai alacaklarının ödenmesi için 07.05.2013 günü İş Teftiş Grup Başkanlığına şikayette bulunduğunu, 08.05.2013 günü 2.183.00 TL tazminat ödenerek işten çıkartıldığını ve aynı gece eve gelinerek zorla ibraname imzalatılmaya çalışıldığını, 155 polis imdattan yardım istediğini, mesailerinin 1080 saati bulduğunu ileri sürerek, fazla çalışma ücreti ile kötüniyet tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 08.30-17.30 saatleri arasında tur organizatörü olarak çalıştığını, davacının cep telefonu ile evde çalışmasının olmadığını, iş telefonunu şahsi işi için kullandığını, davacının fazla çalışmasının bulunmadığını, parasal haklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, tanık anlatımlarına göre davacının haftalık 57 saat çalıştığı, Yasada belirlenen haftalık 45 saati aşan 12 saatlik fazla çalışması olduğu, buna ilişkin olarak fazla çalışma alacağına hak kazandığı, 4857 sayılı Yasanın sisteminde iş güvencesi kapsamında bulunmayan bir işçinin iş akdinin feshini feshin geçersizliği ve işe iade talebinde bulunamamasına karşılık eğer fesih kötü niyetli yapılmış ise kötü niyet tazminatı talep edebileceği fesih hakkının kötüye kullanarak aktin sona erdirildiği durumlarda işçiye bildirim süresinin 3 katı tutarında tazminat ödenmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Somut olayda; davacı işçinin fazla çalışma ücreti isteğinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut uyuşmazlıkta, fazla çalışma ücreti hesabı tanık beyanlarına göre yapıldığı halde makul oranda takdiri indirim uygulanmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.