Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12 Esas 2019/4262 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12
Karar No: 2019/4262
Karar Tarihi: 01.04.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12 Esas 2019/4262 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebiydi. Davacının talebi kısmen kabul edildi ve davalı Hazineden alınarak 118.80 TL maddi ve 200 TL manevi tazminat davacıya verildi. Davacı ve davalı vekilleri karara temyiz başvurusunda bulundu. Mahkeme kararı incelenerek, davalı vekilinin temyiz talebi reddedildi. Davacı vekilinin ise tazminat talebinin dayanağı olan kesinleşen bir kararın dosyada olup olmadığı konusunda yeterli inceleme yapılmadığı için karar bozuldu. Ancak yapılan yargılamaya, delillere ve mahkemenin kanaatine uygun bulunan karar isteme uygun olarak onandı. Kararda, temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması sebebiyle davalı vekilinin temyiz istemi reddedildiği belirtilmiştir. 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca bu durum 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince yapılmıştır. Kararda, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri de yer almaktadır. Bu maddeler temyiz sınırına ve kesinleşen hükmün kesinliğine ilişkin düzenlemeler içermektedir.

12. Ceza Dairesi 2019/12 E. , 2019/4262 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulüne 118.80 TL maddi, 200 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-)Davalı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince REDDİNE,
2-)Davacı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede ise;
Tazminat talebinin dayanağını oluşturan Kazan Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/1934 soruşturma sayılı dosyasında davacı hakkında vereilen kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kesinleşip kesinleşmediğinin tespit edilerek kesinleştiğine ilişkin Yargıtay denetimine elverişli belge aslı ya da onaylı suretlerinin dosya arasına alınmadan eksik inceleme ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tazminat miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.