Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/9407 Esas 2015/2052 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kayseri 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2009/173-2013/250

Davacı S.. B.. vekili Avukat Saadet tarafından, davalılar M.. Ş.. Tuncel vdl aleyhine 17/04/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kabulüne dair verilen 11/06/2013 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 24/02/2015 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalılardan M.. Ş.. Tuncel vekili Avukat Pervin, A.. G.. vekili Avukat Murat, H.. Ö.. vekili Avukat Ayşegül ve A.. E.. vekili Avukat Serap ile karşı taraftan davacı vekili Avukat Esin geldiler. Davalı Ö.. B.. adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz olunmuştur.
Mahkemece, rücu davasına konu olayda davalıların kusur oranları konusunda rapor alınmasına karşın, borcun tamamından sorumlu tutulmuşlardır. Dönme (rücuu) davasında, sorumlular arasında teselsül hükümleri uygulanamaz. Davalılar, iç ilişki bakımından ancak kusurları oranında sorumludurlar. Mahkemece, açıklanan ilkenin göz önünde tutulmaması yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece, kusur konusunda yapılan inceleme de yeterli görülmemiştir. Üniversitelerin Kadın Doğum Bölümü uzmanlarından oluşturulacak en az üç kişilik bilirkişi kurulundan rapor alınması; sonucuna göre davalıların kusurlu olup olmadıklarının ve oranlarının tespit edilmesi gerekir. Karar, bu bakımdan da yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
4-Dava konusu olay, tıbbi müdahalelerden kaynaklanmaktadır. Tıbbi işlemlerin, salt bu niteliği nedeniyle bünyesinde mevcut olan zarar ihtimali;davalıların eylemlerinden kişisel bir yarar sağlamamaları ile davacının da bölüşük kusur niteliğindeki tutumu göz önünde bulundurulmak suretiyle ve BK’nun 43-44. maddeleri uyarınca zarar miktarından takdir edilecek oranda bir indirim yapılması gerekir. Mahkemece, bu yönün değerlendirilmemesi de yerinde görülmemiş ve karar bu yönüyle de bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2-3 ve 4) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; öteki temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve Ö.. B.."dan gayrı davalılar yararına takdir olunan 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacıya yükletilmesine, davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.