Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5542 Esas 2019/18477 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5542
Karar No: 2019/18477
Karar Tarihi: 02.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5542 Esas 2019/18477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir hırsızlık olayıyla ilgilidir ve sanık mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından da hüküm giymiştir. Kararın incelenmesi sonucunda, sanık ve suça sürüklenen çocuğun mala zarar verme suçuna ilişkin adli para cezası temyiz edilemez olduğundan bu talep reddedilmiştir. İş yeri dokunulmazlığını bozma suçları için yapılan temyiz itirazları da hükümlerin temyiz talebi reddedilerek onanmasına karar verilmiştir. Ancak, hırsızlık suçu için hüküm giyen sanık ve suça sürüklenen çocuğun, çaldıkları paranın değeri dikkate alınarak TCK'nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağına dair bir tartışma yapılmamıştır. Bu sebeple, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş ve hükümler BOZULMUŞTUR. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: - TCK'nın 53. maddesi - TCK'nın 145. maddesi - 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi - 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/5542 E. , 2019/18477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının sanık ..."a hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hapis cezalarının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafiilerinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3- Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Müştekinin iş yerinden çalınan bozuk paranın 100,00 TL civarında olduğu dikkate alındığında, sanık ve suça sürüklenen çocuk tarafından çalınan paranın değeri nazara alınarak haklarında TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.