Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/56 Esas 2018/480 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/56
Karar No: 2018/480
Karar Tarihi: 16.01.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/56 Esas 2018/480 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hüküm verdiğini, ancak bu tedbiri yerine getirmediğini belirterek, daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verdiğini belirtti. Ancak, bu kararın itiraz yoluyla değil, temyiz yoluyla değerlendirilebileceğini belirterek, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verdi. Kararda, suçun hangi maddeye göre işlendiği belirtilmemiş olsa da, TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddesi hakkında açıklamalar yapılmıştır.

10. Ceza Dairesi 2014/56 E. , 2018/480 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında Mahkemece 04.11.2008 tarihinde 2006/1660 esas, 2008/1300 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2, 31/3, 62, 50/1. maddeleri uyarınca 4000.-TL adli para cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, söz konusu hükmün kesinleştirilerek infaza verildiği, ancak infaz aşamasında hükümlünün şube müdürlüğüne gitmemesi üzerine, hakkında verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereğini yerine getirmediği belirtilerek, evrakın 05.04.2011 tarihinde mahkemeye gönderildiği,
Mahkemece, kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi gerekirken, aynen infaz mahiyetinde önceki hüküm tekrar edilerek 14/03/2013 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1, 31/3, 62 ve 50/1. maddeleri uyarınca 4000. TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 14/03/2013 gün; 2006/1660 esas 2008/1300 karar sayılı kararın 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 16.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.