MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın temyiz dışı sanıklar ..., ... ve ... ile birlikte müştekiye ait sokak üzerinde kapıları kilitli vaziyette park halinde bulunan otomobili, kelebek camını kırmak suretiyle içine girip düz kontak yapmak suretiyle çalması biçimindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması ile sanığın 08.10.2015 günlü oturumda otomobili 03.00 sıralarında ve temyiz dışı sanık ...’in 02.30 ile 03.00 sıralarında çaldıklarını beyan etmeleri ve suç tarihinde, yaz saati sebebiyle güneşin saat 19.30"da battığı, gece vaktinin saat 20.30"da başlayıp 05.09"da bittiği, bu suretle, hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında kurulan hükümde TCK"nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delilere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.