MAHKEMESİ : Selçuk Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2013
NUMARASI : 2009/131-2013/282

Davacı B.. B.. vekili Avukat Salih tarafından, davalı C.. Y.. aleyhine 14/05/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, Selçuk Ticaret Odası Başkanlığı yaptığını, davalının ise 2005 yılındaki seçimi kazanarak kendisinin yerine başkan olduğunu, seçimden sonra, başkan olan davalının, E. Gazetesi"ne verdiği beyanatla “... adeta Ticaret Odasının içi boşaltılmış, lüks içinde yaşanmış, ...başkanın özel cep telefonu, benzin faturaları ve bir sürü gereksiz afaki harcamalarda bulunulmuş ...örneğin başkanın her ay 1 milyara varan cep telefonu faturaları Ticaret odası veznesinden ödenmiş, Selçuk esnafı Ticaret odasına iş yapamaz hale gelmiş, ...Ticaret odasında yürütme ve ödeme yükümlülüğü muhasip üye Can ve başkan B.. B..’de idi tek yetki ve sorumluluk onlarda idi benim meclis başkanı olarak böyle bir yetkim yok...” ve benzeri ifadelerle kişilik haklarına saldırıda bulunulduğunu beyan ederek manevi tazminat talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, eleştiri sınırının aşıldığı, davacının kişilik haklarının ihlal edildiği gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davacının aynı gazete yoluyla davalının beyanlarına karşı cevap verdiği, bu cevabın gazetede yayınlandığı, davacı cevabında: davalının, yapıldığını belirttiği harcamaları her ay sonu yapılan meclis toplantılarında onayladığını, başkanlığı döneminde kendisinin 41 telefon faturasının ödendiğini ve başkanın faturasının oda tarafından ödenmesinin teamül gereği olduğunu, ayrıca telefon faturalarının 1.000 TL değil 270 TL civarında olduğunu, bahse konu benzin faturalarının tamamen resmi olarak gidilen yerlere ilişkin olduğunu... belirttiği anlaşılmıştır.
Davalı, beyanlarıyla kendisinden önceki yönetimin harcamalarını eleştirmiştir. Davacı ise, aynı gazeteye verdiği beyanlarıyla, harcamaların makul ve odanın işlerine yönelik zorunlu harcamalar olduğunu belirtmiştir. Davalının beyanındaki, telefon harcamalarının miktarı ayrıntı niteliğindedir. Beyanlarının, kendisinden önceki yönetimin harcamalarını eleştiri mahiyetinde olduğu ve kişilik haklarını ihlal eder nitelikte olmadığının kabulü ile istemin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş; hükmün, bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.