13. Ceza Dairesi Esas No: 2016/14173 Karar No: 2018/4508 Karar Tarihi: 27.03.2018
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/14173 Esas 2018/4508 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir çocuk hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Çocuk, mala zarar verme suçundan tayin edilen 900 TL'lik cezanın temyiz edilemeyeceği sonucuna varılmıştır. Konut dokunulmazlığı ihlali suçuyla ilgili temyiz itirazları müdafi tarafından reddedilmiştir. Ancak, hırsızlık suçuyla ilgili temyiz talebi hakkında, suçun diğer dosya ile birleştirilerek değerlendirilip sonuca göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.Bu kararın dayandığı kanun maddeleri 5320 ve 6217 sayılı Kanunlar ile TCK’nın 43. ve 168/1. maddeleridir. 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. maddeye göre, mala zarar verme suçunda tayin edilen cezaların 3.000 TL'ye kadar olanları direkt adli para cezasıdır ve bu cezaların temyizi mümkün değildir. 6217 sayılı Kanun ise infaz tedbirleri ile ilgilidir. TCK'nın 43. maddesi hırsızlık suçunu, 168/1. maddesi ise konut dokunulmazlığını ihlal suçunu düzenlemektedir.
13. Ceza Dairesi 2016/14173 E. , 2018/4508 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 900 TL olan adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz talebinin C.M.U.K. nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, II-Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, III-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; 20/02/2015 tarihli olay yakalama tutanağına göre; hakkında yapılan ihbar üzerine müştekiye ait ikametin altında bulunan depodan 2 çift ayakkabı çalması üzerine yakalanan suça sürüklenen çocuğun kolluk görevlilerine bir gün önce de 19/02/2015 tarihinde gündüz satlerinde müştekiye ait depoya girerek yine 2 çift ayakkabı çaldığını ve ikametinde olduğunu beyan ederek rızasıyla görevlilere teslim ettiğinin anlaşıldığı somut olayda; suça sürüklenen çocuğun 19/02/2015 tarihinde gerçekleştirdiği eyleminden ötürü suç duyurusunda bulunularak kamu davası açıldığı takdirde bu dosya ile birleştirilip yapılacak yargılama sonucunda hakkında 5237 sayılı TCK’nın 43. ve 168/1. maddelerinin uygulanması gerekip gerekmediğinin değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 27/03/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.