19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10053 Karar No: 2020/14350 Karar Tarihi: 10.11.2020
5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10053 Esas 2020/14350 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi bir suçlu hakkında 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçlamasıyla mahkumiyet kararı vermiştir. Karar temyiz edilmiş ancak reddi nedeni bulunmadığı için değerlendirmeye alınmıştır. Yapılan incelemede, 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenlemelerin sanık lehine olduğu, ayrıca 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, yerel mahkemenin hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hüküm bozulmuş ve dosya mahkemeye gönderilmiştir. Kanun maddeleri: 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. ve 5/2. maddeleri, 5237 Sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 Sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddeleri, 5607 Sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 Sayılı CMUK'nın 321. maddesi.
19. Ceza Dairesi 2019/10053 E. , 2020/14350 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, sair yönlerden incelenmeksizin, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.