Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8561 Esas 2019/4238 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8561
Karar No: 2019/4238
Karar Tarihi: 28.03.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8561 Esas 2019/4238 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetti ancak mahkeme kararı temyiz edildi. Mahkeme kararı incelenerek kabul edilebilir görüldü. Ancak, müştekinin uzlaşma işlemi sonlandırılmadan vefat etmesi nedeniyle mirasçıların tespit edilip uzlaşma başlıklı kanun maddeleri uygulanarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, tayin edilen cezanın seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesine göre belirlenmesi gerektiği vurgulandı. Son olarak, kanuna aykırı işlemler sebebiyle hüküm bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- TCK\"nın 52/2-4. maddeleri
- CMK\"nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. madde hükümleri
- CMK\"nın 232/6. maddesi
- TCK\"nın 89/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK\"nın 50/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK\"nın 89/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"un 321. maddesi
12. Ceza Dairesi         2017/8561 E.  ,  2019/4238 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1- Taksirle yaralama suçundan yapılan soruşturmada uzlaşma teklifinin hem sanık hem de müşteki tarafından kabul edildiği, ancak müştekinin uzlaşma sağlanamadan başka bir nedenle ölmesi sebebiyle uzlaşma işleminin sonlandırılarak kamu davasının açıldığının anlaşılması karşısında, mahkemece müştekinin mirasçıları tespit edilip CMK"nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. madde hükümleri uygulanmak suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, uzlaşma işlemleri tamamlanmadan yargılamaya devamla, yazılı şekilde hüküm kurulması;
    2- Sanık hakkında taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olmak suçundan kurulan hükümde temel cezanın tayini sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
    3- Gerekçesi gösterilmeden sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi,
    4- 5237 sayılı TCK"nın 50/2. maddesinin ""suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez"" şeklindeki hükmüne ve 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi,
    Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.