MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-213 sayılı Kanunun 139/2. maddesinde incelemenin dairede yapılmasını gerektiren nedenlerden birinin varlığı önceden belirlenmeden faaliyetini sürdüren mükelleflere defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatların hukuken geçerli olmayacağı cihetle; sanığın defter ve belgeleri ibraz etmesine ilişkin yazının tebliğ edildiği 25.02.2010 tarihi itibariyle işyerinin faal olduğu, tebligatın iş yeri adresinde sanığın sigortalı çalışanı ile oğluna tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi açısından, incelemenin dairede yapılmasına imkan veren 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulup, buna ilişkin bir tespiti varsa belgesini dosyaya ibrazının istenmesi aksi takdirde, yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmayacağından atılı suçun yasal unsurlarının oluşmayacağının gözetilmemesi
2- Kabule göre de;
a) Sanık hakkında “duruşma tutanaklarına yansıyan tutumu” gerekçe gösterilerek TCK’nin 62. maddesi gereğince takdiri indirim yapılmasına karşın, kayden sabıkasız olan ve duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir tutumu bulunmayan sanık hakkında aynı gerekçe ile TCK’nin 51. maddesi ile CMK’nin 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilerek çelişkiye düşülmesi,
b) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.