Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/36238 Esas 2016/7528 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işverenliğin "...Pastanesi" olarak adlandırılan işyerinde 15/05/2005 tarihinden 16/10/2012 tarihine kadar pasta ustası olarak çalıştığını, sabah 07:00 den akşam işin bitişine göre saat 21:00"e kadar çalıştığını, çalıştığı süre boyunca resmi bayram tatilleri, dini bayram tatilleri ve ulusal bayram tatillerinde çalıştığını, en son aylık net 3300 TL ücret aldığını iddia ederek, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının firmada üretim sorumlusu olarak çalıştığını ve bu bölümde işçi alıp-çıkarma yetkisini de kullanabilecek kendi çalışma saatlerine kendisi karar veren özel zamanlarda istediği kadar izin kullanabilen bir personel olduğunu, resmi tatil ve ulusal bayram tatillerinde çalışma yapıldığını ancak bu çalışmaların bedelinin ücret bordrolarından da anlaşılacağı üzere ödendiğini, davacının ücretinin tam ve eksiksiz olarak bordrolara yansıtıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak fazla mesai ücreti talebinin kabulüne, ulusal bayram – genel tatil ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.



2- Dosya kapsamındaki bilgi- belgeler, tanık beyanları ve mahkemece hükme esas alınan ek bilirkişi raporunun düzenlenmesinden sonra dosyaya giren Türkiye Gıda Sanayi İşçileri Sendikası’ndan gelen emsal ücret yazı cevabı uyarınca davacının fesih tarihi itibariyle net 2200 TL ücret ile çalıştığını ispat edebildiği anlaşıldığından, mahkemece davacının en son net 2200 TL ücret ile çalıştığı kabul edilerek fazla mesai ücreti hesaplatılarak hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ile ücret bordrolarına itibarla ücretin tayini hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.