İşyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2431 Esas 2018/3150 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2431
Karar No: 2018/3150
Karar Tarihi: 07.03.2018

İşyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2431 Esas 2018/3150 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığa işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet cezası verildiği belirtilmiştir. Temyiz isteğinin reddedildiği ve konuyla ilgili kanıtların ve savunmaların eksiksiz sunulduğu vurgulanmıştır. Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğu uygulamasının Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ve yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin kararda hata bulunduğu ifade edilmiştir. Bu nedenle, hükümlerden hak yoksunluğu uygulaması kısmının çıkarılması ve yargılama giderlerinin terkin sınırı altındaki tutarının Devlet Hazinesine yüklenmesi kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da TCK'nın 53/1-b ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi ile 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2017/2431 E. , 2018/3150 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : İşyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
a) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
b) 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir." hükmü karşısında, 20 TL"den az olan 16 TL yargılama giderinin Hazine üzerine bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası “hükümlerden TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması” ve hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili kısmının çıkartılıp yerine “5271 sayılı CMK"nin 324/4. fıkrasına 6352 sayılı yasanın 100. maddesince eklenen ek cümle gereğince terkin sınırı altında kalan yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.