Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/6344 Esas 2015/2023 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ermenek Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/01/2014
NUMARASI : 2012/839-2014/12

Davacı H.. K.. tarafından, davalı A.. S.. aleyhine 14/12/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 14/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava; haksız fiil nedenine dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı, taşınmazında bulunan sulama borularını davalının tahrip etmesi nedeniyle ağaçlarını sulayamadığını, ağaçlarının kuruduğunu ve ürün zararı olduğunu belirterek maddi tazminat isteminde; davalının Ermenek Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/130 Esas sayılı dosyasında kasten yararlama ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu, yaralandığını ve olaylar nedeniyle üzüldüğünü belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu gereğince davalının eylemi ile ağaçların kuruması eylemi arasında illiyet bağı olmadığından maddi tazminat istenemeyeceği yine, illiyet bağı yokluğundan davalıda oluşan hastalık ve üzüntüden davalının sorumlu olamayacağı gerekçesiyle maddi ve manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, Ermenek Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/130 Esas, 2012/44 Karar sayılı dosyasında davacının davalının eylemi nedeniyle basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı sabittir. Olay ve dava tarihinde yürülükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu 47. maddesi gereğince uygun bir miktar manevi tazminata karar verilmesi gerekirken istemin tümden reddi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacının öteki temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.