MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Anayasanın 141, CMK’nın 34, 230, 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler, mevcut delillerin irdelenmesi ve kanıtlarla sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz hüküm kurulması,
2-5237 sayılı Kanun’un 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3 maddesi uyarınca, sanık lehine olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin somut olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle bulunması gerektiğinin; sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/2, 522 maddelerine uyan hırsızlık suçunun, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı kanun’un 116/1,119/1-c maddesine uyan konut dokunulmazlığını bozma suçunu da oluşturacağı gözetilerek sonucuna göre lehe kanunun belirlenmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Bozmadan önce verilen ve sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilen 09.06.2003 tarihli kararda sanık hakkında verilen cezanın ertelendiği, 26.01.2006 tarihli kararda ise sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 6.000,00 TL adli para cezasına çevrildiği anlaşılmakla aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmemesi,
4-Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK"nın 142/2-d,168 maddeleri gereğince cezalandırılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 27.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.