Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12244 Esas 2020/1993 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12244
Karar No: 2020/1993
Karar Tarihi: 12.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12244 Esas 2020/1993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme suçu nedeniyle 2320 TL adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak kanuna göre, 3000 TL'ye kadar olan adli para cezaları kesindir ve temyiz edilemez. Dolayısıyla, bu hüküm itibarıyla temyizi mümkün değildir. Sanık, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığı ihlali suçlarından da mahkum edilmiştir. Ancak, yaş küçüklüğü nedeniyle bu suçların diğer çocuklarla birlikte işlenmesi durumunda cezanın eksik tayin edilmesi ve Anayasa Mahkemesi'nin kararı çerçevesinde bozma nedeni yapılmaması nedeniyle temyiz edilemez. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, TCK’nun 116/4. maddesi, TCK’nun 143 maddesi, TCK’nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.

17. Ceza Dairesi 2019/12244 E. , 2020/1993 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2320,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
Yaş küçüklüğü nedeni ile haklarında soruşturma ve kovuşturmaları ayrı yürütülen suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında Küçükçekmece 2. Çocuk Mahkemesi’nin 2015/45 Esas ve 2015/622 Karar numaralı ilamının UYAP sisteminden incelenen gerekçeli kararından; sanık ve suça sürüklenen çocukların suçu birlikte işlediklerinin ve suç saatinin 03:00 civarı olduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nun 143 ve 116/4. maddelerinin uygulanması gerekirken yazılı şekilde eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 12.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.