Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7093 Esas 2019/4230 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK nın 89/4, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusuru bulunmadığına, erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına, kararın usul ve nizamlara aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanık hakkında temel cezanın tayini sırasında uygulama maddesi olan 5237 Sayılı TCK"nın 52/2-3. maddelerine yer verilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi ile adli para cezasının tespitine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün üçüncü paragrafına, "TCK"nın 52/2-3. maddeleri gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 365 tam gün olarak belirlenmesine ve" ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün tebliğnamedeki isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.