Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10113 Esas 2019/18457 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10113
Karar No: 2019/18457
Karar Tarihi: 02.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10113 Esas 2019/18457 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak sanık hakkında mükerrirlik kararının en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğünü esas alınması gerektiği, bu hususun gözetilmemesi sebebi ile hüküm bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır. Sanığın tekerrüre esas cezası nedeniyle hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 58/6 maddeleri ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2 maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/10113 E. , 2019/18457 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında mükerrirliğe esas alınan İzmir 12. Sulh Ceza Mahkemesinin 24/05/2012 tarihli ve 2012/11 Esas, 2012/1303 Karar sayılı ilamında iki ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında;(anılan ilamda kasten yaralama suçundan 5’er ay hapis olmak üzere iki aynı mahkumiyet hükmü bulunduğundan) 5275 sayılı Yasa"nın 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün mükerrirliğe esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından "5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58. maddesi gereğince, sanığın tekerrüre esas cezası nedeniyle hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına", ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “ İzmir 12. Sulh Ceza Mahkemesinin 24/05/2012 tarihli ve 2012/11 Esas, 2012/1303 Karar sayılı kasten yaralama suçundan 5 ay hapis cezasını içeren ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.