MAHKEMESİ : KARAMAN 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2014
NUMARASI : 2014/20-2014/498

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı dava dilekçesinde; davalı kurumun elektrik abonesi olduğunu, kurum tarafından hakında icra takibi yapıldığını ancak ödeme emrinin kendisine tebliğ edilmemesi nedeniyle takibin düştüğünü belirterek, düşen takip nedeniyle kendisinden istenen 6.040,20 TL"den borçlu olmadığının tespitini istemiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının talebinin zamanaşımına uğrağını, ayrıca takibin düşmesi nedeniyle davayı açmakta hukukî yararı kalmadığını, davacıdan istenen bedelin tüketim nedeniyle talep edildiğini, açıklanan nedenlerle davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kabulü ile davacının davalıya 6.040,20 TL borçlu olmadığına karar verilmiş, işbu kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 21/11/2013 tarih, 2013/13499 Esas, 2013/16423 Karar sayılı ilâmı ile; davaya bakmaya Tüketici Mahkemesinin görevli olduğundan bahisle sair hususlar incelenmeksizin karar görevli mahkeme yönünden bozulmuştur.
Mahkemece; bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonunda; icra takibi nedeniyle davacının davalıya 13037042 nolu elektrik aboneliği yönünden 6.013,51 TL borçlu olunmadığının tespitine karar verilmiş, hükmü davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra alınan ve mahkemecede itibar edilen bilirkişi raporunda, davacının davalıya 6.013,51 TL borçlu olmadığı ancak 26,69 TL yönünden borçlu olduğu bildirilmiştir.
Davacının menfi tespit isteminin 6.040,20 TL olduğu ancak mahkemece 6.013,51 TL yönünden borçlu olunmadığına karar verildiği, fazlaya ilişkin talep hakkında (26,69 TL) olumlu veya olumsuz bir karar verilmediği görülmektedir.
Ne var ki; bu konunun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden ve “hâkimin takdir yetkisi kapsamında” kalmadığından hükmün HUMK 438/7, C. 2 hükmü ve 6100 sayılı HMK 370/2 ek 3/1. maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
Bu itibarla hükmün birinci fıkrasındaki “davanını kabulüne” ibaresi yerine “davanın kısmen kabulü ile kısmen reddine” hükmün 2. fıkrasındaki “Davacının davalıya Karaman 1.İcra Müdürlüğünün 2009/3277 Esas sayılı takip dosyasında davalı tarafından davacı aleyhine takibe konulan fer"ileri ile birlikte 13037042 nolu abone yönünden 6.013,51 TL borcunun olmadığının TESPİTİNE” ibaresi yerine, “Davacının davalıya Karaman 1.İcra Müdürlüğünün 2009/3277 Esas sayılı takip dosyasında davalı tarafından davacı aleyhine takibe konulan fer"ileri ile birlikte 13037042 nolu abone yönünden 26,69 TL dışındaki 6.013,51 TL"lik kısım için borçlu olmadığının tespitine” ibaresinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 307,80 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 19.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.