MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle iş akdini haklı sebeple sona erdirdiğini beyanla kıdem tazminatı, yıllık izin, bayram genel tatil, fazla mesai alacağı alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının tüm alacaklarının ödendiğini beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacı işçinin feshinin haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai alacağına hak kazanıp kazanmadığı tartışmalıdır.
Davacı işçinin, fazla çalışma yapıp yapmadığı ve tatil sürelerinde çalışması olup olmadığı ıuyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatillderde çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazlaçalışma ve bayram ile ile tatil alacağının ödendiği varsayılır.
Söz konusu alacağa dair iddianın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda,davacının davalı işyerinde 01.01.2005-15.06.2012 döneminde şoför olarak çalıştığı konusunda uyuşmazlık yoktur. Davacının iddiası her gün mesai başlangıcının sabah saat 08:00- bitiminin akşam 18:00 olduğu yönündedir. Bilirkişi tarafından davacının yıllar itibari ile takograf kayıtlarında gözüken çalışma süresi ( gün), toplam mesai saati esas alınarak, her yıla ilişkin ortalama mesai saati tespit edilmiştir. Ancak dosya kapsamında 13/02/2008-14/06/2012 tarihleri arasındaki 741 güne ilişkin işe başlama-işi bırakma saatlerini ihtiva eden takograf kayıtları mevcuttur. Tüm çalışma dönemine dair kayıtlar olmadığı gibi yılın her gününe ilişkin kayıt da yoktur. Bu nedenle kayıt olan dönemler söz konusu belgelere göre olmayan dönemler için ise tanık anlatımları doğrultusunda fazla çalışma alacağı hesaplanmalı tanık anlatımları ile belirlenen fazla mesai ücretinden işçinin çalışma süresi içerisinde hastalık izin mazeret gibi nedenlerle çalışmadığı yapmadığı günler bulunabileceği dikkate alınarak uygun bir indirim yapılmalıdır. Yazılı şekilde yanılgılı değerlendirme ile karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.02. 2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.