Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1949 Esas 2020/1349 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1949
Karar No: 2020/1349
Karar Tarihi: 06.02.2020

Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1949 Esas 2020/1349 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mühür bozma ve karşılıksız yararlanma suçlarından mahkum olmuştur. Mühür bozma suçundan verilen ceza temyiz edilemeyecek kadar düşüktür. Ancak karşılıksız yararlanma suçu için öngörülen ceza üst sınırına 12 yıllık zamanaşımı süresi dolduğu için verilememiştir. Dolayısıyla bu suçtan da mahkumiyet kararı bozulmuş ve kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ve 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri bu kararda geçen kanun maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2019/1949 E. , 2020/1349 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mühür bozma suçundan dolayı tayin edilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen 5237 sayılı TCK"nın 163/3.maddesine uyan karşılıksız yararlanma suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 17.01.2007 gününden hüküm tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 06.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.