19. Ceza Dairesi Esas No: 2018/366 Karar No: 2021/2061 Karar Tarihi: 24.02.2021
5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/366 Esas 2021/2061 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın lisanssız yazılım kullanımından dolayı suçlu olduğunu belirledi. Sanığın etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı ve uzlaşma teklifine rağmen kabul etmediği de belirtildi. TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle tekerrüre esas alınacak hükümlerin belirtilmemesi eksiklik olarak değerlendirildi. Sanık tarafından işlenen suçun kanıtlarla doğrulandığı ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığı belirtilerek, temyiz davasının reddine karar verildi. Kanunlar: 5846 Sayılı Kanun, 5237 Sayılı TCK.
19. Ceza Dairesi 2018/366 E. , 2021/2061 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. 5846 sayılı Kanun’un 71/son maddesinde, hukuka aykırı olarak üretilmiş, işlenmiş, çoğaltılmış, dağıtılmış veya yayımlanmış bir eseri, icrayı, fonogramı veya yapımı “satışa arz eden, satan veya satın alan” kişilerin, kovuşturma evresinden önce bunları kimden temin ettiğini bildirerek yakalanmalarını sağladığı takdirde haklarında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanabileceğinin belirtilmesi nedeniyle sanığın yetkilisi olduğu iş yerinde yapılan denetimde katılan şirketin hak sahibi olduğu yazılımın sanığa ait bilgisayarda lisanssız olarak ele geçirilmesi biçimindeki eyleminde, sanığın suça konu programı internetten indirdiğine ilişkin savunması karşısında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı ve bu nedenle sanığın eyleminin 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önce de uzlaşma kapsamında bulunup sanık ile katılan vekilinin uzlaşmayı kabul etmedikleri anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği yine hükümde TCK’nin 58. maddesi uygulanırken hangi ilamın tekerrüre esas alındığı gösterilmemiş ise de, adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek tek hükümlülüğün bulunması karşısında, belirtilen eksikliğin de infaz aşamasında dikkat alınması mümkün görülmüştür. Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ""10/09/2014"" yerine ""08/09/2014"" olarak gösterilmiş olması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak görülmüştür. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 24.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.