Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/16536 Esas 2015/1948 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Mersin 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 01/03/2011
NUMARASI : 2009/60-2011/260

Davacı İçişleri Bakanlığı vekili Avukat Ümit tarafından, davalılar G.. Ö.. ve diğeri aleyhine 20/01/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 01/03/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı G.. Ö.. tarafından istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyanın incelenmesinde; davalı G.. Ö.. hakkında başka bir suçtan dolayı 17 yıl 11 ay 20 gün hapis cezası verildiği cezanın kesinleştiği, davalının kısıtlandığı ve babasının Sulh Hukuk Mahkemesince kendisine vasi tayin edildiği anlaşılmaktadır. Mahkeme gerekçeli kararı 05/05/2014 tarihinde Antalya cezaevinde davalı yasal kısıtlıya tebliğ edilmiş, davalı 08/05/2014 tarihli temyiz dilekçesi ile yerel mahkeme kararını temyiz etmiştir. Davalıya Türk Medeni Kanunu’nun 407. maddesi uyarınca bir vasi tayin edildiğine göre; mahkeme kararının vasiye; “kanuni süre içinde mahkeme hükmünü ayrıca temyiz edebileceği, bu süre içinde temyiz hakkını kullanmadığı takdirde kısıtlı tarafından yapılmış olan temyize icazet vermiş (kabul etmiş) sayılacağı, temyizi kabul etmiyorsa bunu açıkça bildirmesi gerektiği” kaydını içerir biçimde tebliğe çıkarılarak sonucuna göre işlem yapılması gerekirken bu konunun gözardı edilerek dosyanın belirtilen eksiklik tamamlanmadan temyiz incelemesi için dairemize gönderilmesi doğru olmamış, belirtilen eksikliklerin tamamlanmasını takiben dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere dairemize gönderilmek üzere geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklandığı şekilde işlem yapılıp, eksiklikler tamamlandıktan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a yeniden gönderilmesi için, dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 23/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.