5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/3332 Esas 2020/14328 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3332
Karar No: 2020/14328
Karar Tarihi: 10.11.2020

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/3332 Esas 2020/14328 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların 5809 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkum edilmesine hükmetti. Ancak, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu ve temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtildi. Bu nedenle, sanıkların temyiz itirazları reddedildi ve mahkeme kararı onandı. Kanunlar ise şöyle: 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde.
19. Ceza Dairesi         2020/3332 E.  ,  2020/14328 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
    HÜKÜM : Mahkumiyet, Temyiz İsteminin Reddi


    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesin nitelikte olduğu cihetle, vaki temyiz taleplerinin reddine dair yerel mahkemenin 16/11/2015 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanıklar müdafilerinin bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, tebliğnameye uygun olarak, ek kararın ONANMASINA, 10/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.