MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 17/04/2017 gün ve 2015/26549-2017/4409 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Mahkemece davacı erkek tarafından açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda davacı erkeğin davalı kadına "Seni sevmiyorum, istemiyorum, boşa beni, boşanacaksın, nerden geldiyseniz oraya gidin" diyerek eşini ve ortak çocukları istemediğini söylediği, ortak çocukları ..."e "Orospu" diyerek hakaret ettiği, darp ettiği, davacı erkeğin ortak çocuk ..."e ... isimli bayanla 2 yıldır imam nikahı ile yaşadıklarını, davacı kadından boşanacağını söylediği, davacı erkeğin davalı kadına ..."den bahsederek "O olmazsa başkası olur." dediği, bir bayanla imam nikahıyla yaşadığı, duygusal, fiziksel ve cinsel şiddetle evlilik birliğinin sarsılmasına ağır kusurlu olarak neden olduğu, davalı kadının da davacı erkeğin ailesiyle görüşmediği gibi eşine de görüşmemesi yönünde baskı yaptığı, duygusal şiddetle evlilik birliğinin sarsılmasında azda olsa kusurlu olduğu" gerekçesiyle tarafların boşanmalarına karar verilmiş, verilen bu karara karşı davalı kadının temyizi üzerine Dairemizin 17.04.2017 tarih 2015/26549 esas 2017/4409 karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir. Davalı kadın tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuştur. Dosyanın yeniden yapılan incelemesinde; Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Taraflardan ve 3. kişilerden aktarılan olaylar sabit kabul edilemez. Davacı tanıklarının beyanı soyut ve taraflardan ve 3. kişilerden aktarıma dayalı olduğu gibi diğer tanık beyanları ile de çelişmektedir. Davalı kadının kusurlu bir davranışının varlığı ispatlanamamıştır. Davacının mahkemece kabul edilen ve temyiz edilmeksizin kesinleşen kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebep olan olaylarda davacı erkek tamamen kusurludur.
Türk Medeni Kanununun 166. maddesi hükmünü tamamen kusurlu eşin de dava açabileceği ve yararına boşanma hükmü elde edebileceği biçiminde yorumlamamak ve değerlendirmemek gerekmektedir. Çünkü böyle bir düşünce, kimsenin kendi eylemine ve tamamen kendi kusuruna dayanarak bir hak elde edemeyeceği yönündeki temel hukuk ilkesine aykırı düşer. Diğer taraftan gene böyle bir düşünce tek taraflı irade ile sistemimize aykırı bir boşanma olgusunu ortaya çıkarır. Boşanmayı elde etmek isteyen kişi karşı tarafın hiçbir eylem ve davranışı söz konusu olmadan, evlilik birliğini, devamı beklenmeyecek derecede temelinden sarsar, sonra da mademki birlik artık sarsılmış diyerekten boşanma doğrultusunda hüküm kurulmasını talep edebilir. Öyle ise Türk Medeni Kanununun 166. maddesine göre boşanmayı isteyebilmek için tamamen kusursuz ya da az kusurlu olmaya gerek olmayıp, daha fazla kusurlu bulunan tarafın dahi dava hakkı bulunmakla beraber, boşanmaya karar verilebilmesi için davalının az da olsa kusurunun varlığı ve bunun belirlenmesi kaçınılmazdır. Az kusurlu eş boşanmaya karşı çıkarsa bu halin tespiti dahi tek başına boşanma kararı verilebilmesi için yeterli olamaz. Az kusurlu eşin karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olmalı, eş ve çocuklar için korunmaya değer bir yararın kalmadığı anlaşılmalıdır (TMK m. 166/2).
Mevcut olaylara göre evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsıldığı kuşkusuzdur. Ne var ki, bu sonuca ulaşılması tamamen davacının tutum ve davranışlarından kaynaklanmış olup, davalıya atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmemiştir. Bu durumda açıklanan nedenle isteğin reddi gerekirken, yasa hükümlerinin yorumunda yanılgıya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ne var ki bu husus ilk inceleme sırasında gözden kaçırıldığından Dairemizin 17.04.2017 tarih 2015/26549 esas 2017/4409 karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına, hükmün yukarıda açıklanan sebeple bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440/1-4. maddesi gereğince davalının karar düzeltme talebinin KABULÜNE, Dairemizin 17.04.2017 tarih ve 2015/26549 esas, 2017/4409 karar sayılı onama ilamının KALDIRILMASINA, hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, karar düzeltme harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 22.11.2017(Çrş.)