5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/16561 Esas 2020/14324 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16561
Karar No: 2020/14324
Karar Tarihi: 10.11.2020

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/16561 Esas 2020/14324 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler temyiz edilmiştir. Katılan vekilinin temyiz talebi, süresi geçtiği için reddedilmiştir. Sanıkların mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebi ise reddedilmediği için işin esasına geçilmiştir. Yapılan incelemede, 5607 sayılı Kanun'a aykırılık suçu işlendiği tespit edilmiştir. Ancak, daha sonra yayımlanan 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ile eşyanın değerinin hafif veya pek hafif olması halinde cezaların indirilebileceği düzenlemesi getirilmiştir. Ayrıca, yine aynı Kanun'un 62. maddesi ile etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmıştır. Bu sebeple, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümler bozulmuş ve dosyanın yeniden değerlendirilmesi için mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenleme
- 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesine eklenen fıkra
- 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddeleri
- 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
19. Ceza Dairesi         2019/16561 E.  ,  2020/14324 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, nakil aracının iadesi


    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    I- Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
    Katılan vekilinin 30/12/2014 tarihinde tebliğ olunan kararı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süreden sonra 12/01/2015 tarihinde temyiz etmesi nedeniyle temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
    II- Sanıkların temyiz talebinin sadece haklarında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Hükümden sonra 15/04/2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nın 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş ve sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.