MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından mirasçılık belgesi verilmesi istemiyle açılan davadan dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 2013/14959 Esas, 2014/9077 Karar sayılı ve 09.05.2014 günlü ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:


Dava, mirasçılık belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkiline borçlu olan ...’un hakkında icra takibi başlattıklarını, miras bırakan ...’un 04.05.2012 tarihinde vefat ettiğini, mirasçılarını tespit edebilmek için icra müdürlüğünce mirasçılık belgesi almak üzere yetki aldıklarını beyanla taraflarına miras bırakan ...’un mirasçılık belgesinin verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacı vekiline miras bırakanın mirasçılarıyla ilgili delillerini ibraz etmek üzere verilen 1 aylık kesin sürede delil ibraz edilmediğinden bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince karar temyiz edilmiştir.
Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 2013/14959 Esas, 2014/9077 Karar sayılı ve 09.05.2014 günlü ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Davacı vekili, karar düzeltme isteğinde bulunmuştur.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 30. maddesi hükmünde doğum ve ölümün nüfus sicilindeki kayıtlarla ispat olunabileceği, nüfus kütüklerinde kayıt bulunmaması veya bulunan kaydın doğru olmadığının anlaşılması halinde gerçek durumun her türlü delille kanıtlanabileceği açıklanmıştır. Hukukumuzda çekişmeli yargıya tabii davalarda taraflarca hazırlama ilkesi geçerli olup, hakim tarafların talepleri ile bağlıdır. Hakim, talepte bulunan tarafların iddia ettiği olaylar ve ileri sürdüğü deliller ile yetinerek karar vermek zorundadır. Çekişmesiz yargıya tabii davalarda ise re’sen araştırma prensibi egemendir. Hasımsız açılan ve çekişmesiz yargıya tabii olan davalarda verilen kararlar kesin hüküm teşkil etmediği gibi bu kararlar açılacak bir iptal davası sonucunda değiştirilebilir veya ortadan kaldırılabilir.
Mirasçılık belgesi verilmesi istemine ilişkin davalarda davanın kabulüne karar verilmesi için miras bırakanın nüfusa kayıtlı olması zorunlu değildir. Miras bırakanın gerçekte var olduğu ancak nüfusa kayıtlı olmadığı, mirasçı bırakmaksızın öldüğü belirlendiği takdirde son mirasçının Hazine olacağı göz önüne alınarak buna göre mirasçılık belgesi verilmesi gerekir.
Davada sağlıklı bir sonuca varılabilmesi için miras bırakanın ve mirasçılarının nüfus kayıtları ile adreslerinin belirlenmesi, bu bilgilerin elde edilebilmesi için bütün imkanların kullanılması gerektiği kuşkusuzdur.
Somut olaya gelince; mirasçılık belgesi istenen ...’un 17.07.2002 tarih ve 2002/4534 sayılı Bakanlar Kurulu yazısı ile Türk Vatandaşlığına alındığından ve aynı zamanda Bulgaristan vatandaşı olduğundan; buna ilişkin tüm kayıtlar getirtilerek varsa mirasçılarının belirlenmesi, yapılan tüm araştırmalara rağmen herhangi bir mirasçının tespit edilememesi halinde Türk Medeni Kanunu madde 501 uyarınca son mirasçının Hazine olduğu gözetilerek mirasçılık belgesi verilmesi gerekir.
Mahkemece böylesine bir araştırma ve soruşturma yapılmaksızın eksik araştırma ve soruşturma ile ve yersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup davacı vekilinin karar düzeltme itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 2013/14959 Esas, 2014/9077 Karar sayılı ve 09.05.2014 günlü onama ilamının kaldırılmasına ve hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 2013/14959 Esas, 2014/9077 Karar sayılı ve 09.05.2014 günlü ilamının KALDIRILMASINA, hükmün BOZULMASINA, yatırılan karar düzeltme harcının istek halinde iadesine, 13.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.