Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12113 Esas 2018/9042 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12113
Karar No: 2018/9042
Karar Tarihi: 13.11.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12113 Esas 2018/9042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, şirket ile hiçbir ilgisinin olmadığını, kimlik bilgilerinin kullanılarak şirkete ortak edildiğini savunmasına rağmen, Ticaret Sicil Memurluğunca gönderilen belgelerdeki imzanın sanığa ait olduğu tespit edilmiştir. Sanık, vergi usul kanununa muhalefet suçuyla mahkum edilmiştir. Daire, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu olan faturaların unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığına karar vermiştir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin iptal kararı infaz aşamasında da gözetilmelidir. Kararda, verilen hükümlerin isabetli olduğu belirtilerek, sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/12113 E. , 2018/9042 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

...Giyim Teks. İnş. Tur.Tic. ve San. Ltd. Şirketinin ortağı olan sanığın, şirket ile hiç bir ilgisinin olmadığını, kimlik bilgileri kullanılarak şirkete ortak edildiğini savunmasına rağmen, Ticaret Sicil Memurluğunca gönderilen 31.05.2007 tarihli 16810 yevmiye numaralı imza beyannamesindeki imzanın sanığın eli ürünü olduğunun tespit edilmiş olması, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmaması ve 23.07.2010 tarih, VDENR-2020-107/15 sayılı vergi suçu raporunda, 28.02.2008 tarihinde yapılan aramada ele geçirilen 17 adet faturanın ayrıntılı dökümlerine yer verilmiş olması karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan yargılamada toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçların sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi taktir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 13.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.