Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/14368 Esas 2018/4468 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14368
Karar No: 2018/4468
Karar Tarihi: 27.03.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/14368 Esas 2018/4468 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında suça sürüklenen çocuğun müştekinin teybini çalması nedeniyle verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yargıtay, çalınan teybin açıkta bırakılan eşya hakkında olduğu ve bu nedenle hırsızlık suçuna uyduğu konusunu gözetmeden mahkumiyet kararı verildiği gerekçesiyle kararı bozmuştur. Ancak suça sürüklenen çocuğa yapılan sosyal inceleme raporu için harcanan 100 TL'nin suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesi Çocuk Haklarına Dair Sözleşme'ye aykırı olduğu için kararın bu kısmı da bozulmuştur. Kararda TCK'nın 141. ve 142. maddeleri, 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesi, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi geçmektedir.

13. Ceza Dairesi 2016/14368 E. , 2018/4468 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuğun müştekinin aracının teybini çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK"nın 142/1-e maddesinde tanımlanan tahsis ve kullanımları gereği açıkta bırakılan eşya hakkında hırsızlık suçuna uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde aynı Yasanın 141. maddesi ile hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından, 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL’den az gerçekleşen yargılama masrafının, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek tahsiline karar verilmesi ise infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Sosyal inceleme raporu için harcaması zorunlu kamu masrafı niteliğinde bulunması nedeniyle ödenen 100 TL"nin suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Çocuk Haklarına Dair Sözleşme"ye aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 100 TL adli sir raporu için ödenen ücretin suça sürüklenen çocuktan tahsiline’’ ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.