Kasten öldürmeye teşebbüs - silahla kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/6306 Esas 2016/931 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6306
Karar No: 2016/931
Karar Tarihi: 02.03.2016

Kasten öldürmeye teşebbüs - silahla kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/6306 Esas 2016/931 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir kişinin kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyeti onanırken, silahla kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın ise itiraz yasa yoluna tabi olduğu belirtilerek incelemeye alınmadığı açıklanmıştır. Sanık tarafından yapılan temyiz istemi ise reddedilmiştir. Mahkeme kararında, sanığın meşru savunma kapsamında hareket ettiği gerekçeleri gösterilerek, kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul edilmiş ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir edilmiştir. Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine uygun şekilde mahkumiyet hükmü düzeltilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; 5271 sayılı CMK'nun 231/5, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3 ve CMUK'nun 317 ve 322. maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2015/6306 E. , 2016/931 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, silahla kasten yaralama

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Sanık . hakkında katılan . silahla kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar itiraz yasa yoluna tabi olduğundan inceleme dışı bırakılmıştır.
2-) Sanık . müdafiinin bir haftalık yasal süre içindeki temyizinden sonra 11.03.2015 günlü dilekçesiyle cezasının onaylanmasını istediği anlaşılmakla, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı kararı uyarınca bu mahiyetteki isteğin temyiz isteminden
feragat niteliği taşıdığı anlaşılmakla, müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
3-) Sanık. hakkında katılan. kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyete ilişkin hüküm ile katılan . kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan kurulan beraate ilişkin hükmün katılanlar . vekilinin temyizine göre yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . katılan . "kasten öldürmeye teşebbüs" suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık . hakkında katılan ."kasten öldürmeye teşebbüs" suçunun meşru savunma kapsamında olduğu gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılanlar . vekilinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanık .hakkında bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükmü ile sanık . hakkında "kasten öldürmeye teşebbüs" suçundan kurulan beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, ceza miktarı, tutuklulukta kalınan süre nazara alınarak sanık . ve müdafiinin tahliye taleplerinin REDDİNE, 02.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.