Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/17214 Esas 2017/915 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/17214
Karar No: 2017/915
Karar Tarihi: 13.02.2017

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/17214 Esas 2017/915 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar vekili, davalı aleyhine tapu iptali ve tescil (önalım hakkından kaynaklanan) istemiyle dava açmıştır. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Davacılar vekilinin temyiz talebi yerine getirilerek dosya incelendiğinde, davacıların davadan feragat ettikleri anlaşılmıştır. Feragatin hüküm ifade edeceği ve karşı tarafın muvafakatine bağlı olmayacağı belirtilerek, mahkeme kararının davacının feragati hakkında mahkeme kararı verilmesi için bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 307. maddesi: Feragatın, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olduğunu belirtilmektedir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 308. maddesi: Kabulün, davacının talep sonucuna davalının kısmen veya tamamen muvafakat etmesi olduğu ifade edilmektedir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 309. maddesi: Feragat ve kabulün şekli hakkında düzenlemeler içermektedir. Feragat ve kabul, dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılabilir. Kısmen feragat veya kabulde, feragat edilen veya kabul edilen kısmın, dilekçede ya da tutanakta açıkça gösterilmesi gerekmektedir. Feragat ve kab

14. Hukuk Dairesi 2016/17214 E. , 2017/915 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVACILAR : ... v.d.

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 23.01.2015 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil (önalım hakkından kaynaklanan) istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 20.10.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, önalım hakkından kaynaklanan tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.
Davacı asiller 02.01.2017 tarihli kimlik tespiti yapılmış dilekçe ile davadan feragat ettiklerini bildirmişlerdir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 19.12.2012 tarihli, 2012/13-1369 Esas, 2012/1221 sayılı Kararının gerekçesinde ayrıntılı olarak açıklandığı üzere; kural olarak davadan feragatin temyiz isteğinden vazgeçme yanında daha geniş kapsamlı olduğu aşikârdır. Zira birincide temyiz dilekçesinin reddine karar verilmekle yetinilecek, diğerinde ise feragatin hukuki niteliği gereği bu konuda karar verilmek üzere mahkeme kararı bozulacaktır. Aynı zamanda verilen bu iki dilekçenin birbirinin devamı niteliğinde olduğu ve davadan feragatin bir yerde temyizden feragat isteğini de içereceği düşünülerek davadan feragat isteği esas alınarak çözüme ulaşılması gerektiği görüşü benimsenmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 307. maddesinde feragatin, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olduğu belirtilmiştir. Aynı yasanın 308. maddesi gereğince de kabul, davacının talep sonucuna davalının kısmen veya tamamen muvafakat etmesidir. Kabul, ancak tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri davalarda hüküm doğurur.
6100 sayılı HMK"nın "Feragat ve kabulün şekli" başlıklı 309. maddesi hükmüne göre de feragat ve kabul, dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılır. Feragat ve kabulün hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir. Kısmen feragat veya kabulde, feragat edilen veya kabul edilen kısmın, dilekçede yahut tutanakta açıkça gösterilmesi gerekir. Feragat ve kabul, kayıtsız ve şartsız olmalıdır.
Yukarıda belirtildiği üzere feragatin kati bir hükmün hukuki neticelerini hasıl edeceği hükme bağlanmıştır. Yine belirtmek gerekir ki feragatin geçerliliği karşı tarafın muvafakatine bağlı değildir. Etkisini onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile doğurur. Bu nedenle mahkemece verilen kararın davacının davadan feragati hakkında mahkemesince bir karar verilmek üzere bozulması gerekir. Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamaları da bu doğrultudadır. (11.04.1940 tarihli ve 70 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, 27.05.1992 tarihli ve 1992/2-250/364 sayılı Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Kararı)
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 13.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.