Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/15048 Esas 2018/3831 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Mahkeme, temyiz süresi geçirilmesi sebebi ile, davalı vekilinin temyiz istemini 01.10.2014 tarihli ek kararı ile reddetmiştir. Temyiz isteminin reddine ilişkin verilen ek karar, davalı tarafça süresi içerisinde temyiz edilmiştir. Hüküm 14.08.2014 tarihinde tefhim edilmiş olup gerekçesi ile birlikte tefhim edilmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa uygun değildir. Hüküm gerekçesi ile birlikte tefhim edilmediğinden temyiz tebliğ ile başlamalıdır. Gerekçeli kararın 23.09.2014 tarihinde davalı vekiline tebliğ edildiği dikkate alındığında, davalı vekilinin 29.09.2014 tarihinde verdiği gerekçeli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşılmaktadır. Bu sebeple mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin verdiği 01.10.2014 tarihli Ek kararın ortadan kaldırılmasına karar verilmiştir. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre ve özellikle; Mahkemece; davacı hakkında unvan indirimi cezası uygulanmasına ilişkin davalı ... Disiplin Kurulu tarafından alınan 20.04.2007 tarih ve 113-G sayılı kararın ve bu kararın onaylanmasına ilişkin Genel Müdürlüğün 07.06.2007 tarih ve 98 sayılı kararının hukuka aykırı olduğunun tespiti ile yetinilmesi gerekirken iptaline dair hüküm kurulması hatalı ise de, bu hususun Mahkemesince her zaman düzeltilebilecek oluşu dikkate alındığında sonucu itibari ile doğru olan kararın bu gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 19/02/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.