......

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, mirasbırakanları .....ölmeden önce adına kayıtlı 132 ada 18 ve 162 ada 7 parsel sayılı taşınmazlarını satış göstermek sureti ile davalıya temlik ettiğini, yapılan işlemin mirastan mal kaçırmak amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek dava konusu taşınmazların davalı olan tapu kayıtlarının iptali ile adlarına tesciline karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, murisin eşinin hastalığı sebebiyle borçlanması üzerine taşınmazları sattığını, kendisinin de bedeli karşılığında satın aldığını, dava konusu edilenler dışında mirasbırakan adına başka taşınmazların da olduğunu, murise ve eşine hastalıkları zamanında kendisi tarafından bakıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan temlik işlemlerinin muvazaalı olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hâkimi ...’ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 577.13.-TL bakiye onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 30.05.2018 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

.....
-KARŞI OY-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali, tescil olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mirasbırakan ....30.10.2013 tarihinde dul ve çocuksuz olarak öldüğü, davacıların ve davalının murisin yeğenleri oldukları çekişme konusu 18 ve 7 nolu parseller murise aitken 18 nolu parseli 06.01.2009 tarihinde 7 nolu parseli 10.02.2009 tarihinde satış suretiyle davalıya temlik ettiği, muris adına kayıtlı başkaca da taşınmazların bulunduğu sabittir.
Uygulamada ve öğretide "muris muvazaası" olarak tanımlanan muvazaa, niteliği itibariyle nisbi (mevsuf-vasıflı) muvazaa türüdür. Söz konusu muvazaada miras bırakan gerçekten sözleşme yapmak ve tapulu taşınmazını devretmek istemektedir. Ancak mirasçısını miras hakkından yoksun bırakmak için esas amacını gizleyerek, gerçekte bağışlamak istediği tapulu taşınmazını, tapuda yaptığı resmi sözleşmede iradesini satış veya ölünceye kadar bakma sözleşmesi doğrultusunda açıklamak suretiyle devretmektedir.
Bu durumda, yerleşmiş Yargıtay içtihatlarında ve 01.04.1974 tarihli 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında açıklandığı üzere görünürdeki sözleşme tarafların gerçek iradelerine uymadığından, gizli bağış sözleşmesi de Türk Medeni Kanunu"nun (TMK) 706., Türk Borçlar Kanunu"nun (TBK) 237. (Borçlar Kanunu"nun (BK) 213.) ve Tapu Kanunu"nun 26. maddelerinde öngörülen şekil koşullarından yoksun bulunduğundan, saklı pay sahibi olsun veya olmasın miras hakkı çiğnenen tüm mirasçılar dava açarak resmi sözleşmenin muvazaa nedeni ile geçersizliğinin tespitini ve buna dayanılarak oluşturulan tapu kaydının iptalini isteyebilirler.
Hemen belirtmek gerekir ki; bu tür uyuşmazlıkların sağlıklı, adil ve doğru bir çözüme ulaştırılabilmesi, davalıya yapılan temlikin gerçek yönünün diğer bir söyleyişle miras bırakanın asıl irade ve amacının duraksamaya yer bırakmayacak biçimde ortaya çıkarılmasına bağlıdır. Bir iç sorun olan ve gizlenen gerçek irade ve amacın tespiti ve aydınlığa kavuşturulması genellikle zor olduğundan bu yöndeki delillerin eksiksiz toplanılması yanında birlikte ve doğru şekilde değerlendirilmesi de büyük önem taşımaktadır. Bunun için de ülke ve yörenin gelenek ve görenekleri, toplumsal eğilimleri, olayların olağan akışı, mirasbırakanın sözleşmeyi yapmakta haklı ve makul bir nedeninin bulunup bulunmadığı, davalı yanın alım gücünün olup olmadığı, satış bedeli ile sözleşme tarihindeki gerçek değer arasındaki fark, taraflar ile miras bırakan arasındaki beşeri ilişki gibi olgulardan yararlanılmasında zorunluluk vardır.
Somut olaya gelince;
Dinlenen tanık beyanlarından murisin diğer mirasçılarından mal kaçırmak amacı ile temlikleri yaptığı sonucuna ulaşılmamaktadır.
Şöyle ki, davacılarla ya da dava dışı mirasçıları ile bir sorunu olduğu ortaya konulmamış, bir başka ifadeyle davacılardan mal kaçırmasını gerektirecek bir neden ileriye sürülmemiştir.
Öte yandan muris bakımını aynı köyden başka bir şahsa ücret karşılığı yaptırmaktadır. Davalı ile de yaşamamaktadır. Bu somut olgular yukardaki ilkelerle birlikte değerlendirildiğinde murisin mal kaçırma amacı ile hareket ettiği kanıtlanmış değildir. Eğer böyle bir amaç taşısa idi tüm malvarlığını devredebilecekken diğer taşınmazlar halen muris adınadır.
Bu durumda temlikin muvazaalı olmadığı, davanın reddine karar verilmek üzere hüküm bozulması düşüncesinde olduğumuzdan sayın çoğunluğun onama görüşüne katılamıyoruz.