Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/7711 Esas 2017/904 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/7711
Karar No: 2017/904
Karar Tarihi: 13.02.2017

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/7711 Esas 2017/904 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, davalılara karşı ortaklığın giderilmesi istemiyle dava açtı. Mahkeme, aralarında hukuki ve fiili irtibat bulunan iki farklı dosyanın birleştirilmesine karar verdi. Birleştirme kararı, ikinci davanın açıldığı mahkeme tarafından verildi. Ancak, davalılar bu kararın temyiz edilmesi gerektiğini düşünerek temyiz talebinde bulundular. Ancak, mahkeme davaların birleştirilmesi kararının nihai karar olmadığına ve dolayısıyla temyiz edilemeyeceğine karar verdi. Bu nedenle, temyiz dilekçesi reddedildi. Kanun maddeleri olarak, davaların birleştirilmesi konusunu düzenleyen 6100 sayılı HMK'nın 166. maddesi ve nihai kararların temyiz edilebileceğini açıklayan 427. maddesi belirtilmektedir.

14. Hukuk Dairesi 2015/7711 E. , 2017/904 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 19.10.2013 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davaların birleştirilmesine dair verilen 23.12.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

Dava ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece aralarında hukuki ve fiili irtibat bulunduğu gerekçesiyle 2013/987 Esas sayılı dosya ile 2014/558 Esas sayılı dosyanın birleştirilmesine, yargılamaya 2013/987 Esas sayılı dosya üzerinden devam edilmesine karar verilmiştir.
Karar, bir kısım davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın "Davaların Birleştirilmesi" başlıklı 166. maddesinin 1. fıkrası gereğince, aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde açılmış davalar, aralarında bağlantı bulunması durumunda, davanın her aşamasında, talep üzerine veya kendiliğinden ilk davanın açıldığı mahkemede birleştirilebilir. Birleştirme kararı, ikinci davanın açıldığı mahkemece verilir ve bu karar diğer mahkemeyi bağlar.
Aynı Kanunun "Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi" başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere; "Mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür.
Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur."
HMK"nın geçici 3. maddesi gereğince de bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı HUMK"nın 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacaktır.
HMK"nın 427. maddesinde temyizi kabil kararlar sayılmış olup nihai kararların temyiz edilebileceği belirtilmiştir. Davaların birleştirilmesi kararı nihai kararlardan olmadığından temyizi mümkün değildir. Bu nedenle temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatıranlara iadesine 13.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.