Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/6678 Esas 2015/1890 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/6678
Karar No: 2015/1890
Karar Tarihi: 23.02.2015

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/6678 Esas 2015/1890 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2014/6678 E.  ,  2015/1890 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 07/11/2013
    NUMARASI : 2012/370-2013/375

    Davacı Boğaziçi Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili Avukat Semra tarafından, davalılar Hazine Müşteşarlığı vd aleyhine 09/07/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 07/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2-Davalıların diğer temyiz itirazına gelince;
    Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı, turizm teşvik belgesi sahibi olan dava dışı şirkete, davalı Hazine Müsteşarlığının yazısı üzerine indirimli tarife yerine normal tarife uyguladığını, bu nedenle dava dışı şirketin açtığı dava sonucunda, normal tarife ile indirimli tarife arasındaki farkı ödemek zorunda kaldığını belirterek, ödediği tutarın ödemeye neden olan davalılardan rücu yoluyla alınmasını istemiştir.
    Dosya incelendiğinde; indirimli tarifeden dolayı davacının uğradığı gelir kaybından davalı Hazine Müsteşarlığı"nın sorumlu olduğu, mahkeme kararıyla davacının dava dışı şirkete ödeme yapmasına yine davalı Hazine Müsteşarlığı"nın neden olduğu, buna karşın davalı Kültür ve Turizm Bakanlığı"nın sorumlu tutulmasını gerektirecek herhangi bir neden bulunmadığı anlaşılmaktadır.
    Şu halde, davalı Kültür ve Turizm Bakanlığı yönünden husumet (taraf sıfatı) yokluğu nedeniyle istemin reddine karar verilmesi gerekirken, diğer davalıyla birlikte onun yönünden de kabul kararı verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle davalı Kültür ve Turizm Bakanlığı yönünden BOZULMASINA; davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 23/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.