Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/16287 Esas 2015/1889 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Söke 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2014
NUMARASI : 2013/89-2014/280

Davacı İ.. B.. vekili Avukat Çağdaş tarafından, davalılar E.. Ö.. ve diğerleri aleyhine 18/02/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/05/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı idare, davalıların haksız eylemi ile yaralandığı iddia olunan dava dışı polis memuruna 2330 sayılı Yasa gereğince ödediği tazminatın rücuen tazmini isteminde bulunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davalı E.. Ö.. yönünden davanın kısmen kabulüne, diğer davalılar bakımından istemin reddine karar verilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 2330 sayılı Kanunda belirlenen yönteme uyulmamış, 2330 sayılı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasının (a) ve (b) bentlerine uygun olmayan yöntemle, en yüksek devlet memuru brüt aylığının 100 katı yerine 60 katı esas alınarak hesaplama yapılmıştır.
Şu halde; rücunun kapsamının, 2330 sayılı Yasa"nın 3. maddesi esas alınmak suretiyle, olay tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının 100 katı tutarının iş ve güce engel bulunan her gün için %1 oranında yapılacak hesaplama ile belirlenmesi gerekirken, yetersiz ve hatalı bilirkişi raporuna dayalı olarak hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 23/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.