Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/5866 Esas 2016/922 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi



Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalıya ait işyerinde 27/08/2012-27/01/2013 ve 08/09/2013-12/02/2014 tarihleri arasında geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliğinin kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda , davacı adına davalıya ait işyerinden sigortalı çalışma bildirilmediği,dinlenen bordro tanığı...tarafından davalı işyerinde çırak olarak çalışanların il dışına çıktığında veya okula gittiklerinde işveren tarafından davacının çalıştırıldığının, yine işyerinde çırak olarak çalışan... tarafından davacının en geç iki veya üç haftada bir yardıma geldiğinin beyan edildiği gibi Mahkemece dinlenen diğer tanıklarında davacının zaman zaman davalı işyerinde çalıştığı beyan etikleri böylelikle davacının davalıya ait işyerinde kısmi zamanlı (part-time) çalıştığı sabit olmasına rağmen yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş, bordro tanığı...tarafından davalıya ait işyerinde çalışan çırakların eğitime gittikleri günlerde de davacının çalıştığı yönünde beyanda bulunulduğuna göre, çırakların hangi günlerde çıraklık eğitimine giderek davalı işyerinde bulunmadıklarını araştırmak, davacının hangi tarihler arasında ve haftada kaç gün ve günde kaç saat davalıya ait işyerinde çalıştığı hususunu açıklığa kavuşturmak için tanık beyanlarına başvurmak, giderek haftalık ve aylık çalışma sürelerini tespit etmek, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi gereğince 7.5 saat çalışma bir günlük çalışma hesabı ile kaç iş gününe karşılık olduğu hususunu açıkça saptanmak ve çıkacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 02/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.