12. Ceza Dairesi 2017/8474 E. , 2019/4173 K.
"İçtihat Metni" Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-e, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık, katılan zorunlu vekili ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun unsurlarının oluşmadığına, kusurlu olmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, yetersiz bilirkişi raporuna itibar edildiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, somut ve para ile ölçülebilen zarar olmadığına, lehine hükümlerin uygulanmamasına yönelik, katılanlar vekilinin ceza miktarına, sürücü belgesinin en az 2 yıl süreyle geri alınması gerektiğine, hapis cezasının yanı sıra adli para cezası da verilmesi gerektiğine ve süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz eden katılan zorunlu vekilinin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine ve (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
2-Katılanın hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına rağmen, sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın, 89/2. maddesine göre yarı oranında artırım yapılması sırasında uygulama maddesinin 89/2-b-e yerine 89/2-e olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün birinci bendinde yer alan “kastına dayanan kusurunun ağırlığı” ve “suç sebep ve saikleri” ibarelerinin çıkarılması, hükmün ikinci bendinde yer alan “89/2-e” ibaresinin “89/2-b-e” ibaresiyle değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 27.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
