Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7038 Esas 2019/18391 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7038
Karar No: 2019/18391
Karar Tarihi: 28.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7038 Esas 2019/18391 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçuyla dava açıldığını ve daha önce açıklanmayan hüküm uygulandığını belirtir. Ancak sanığın eylemlerinin ayrı suçları oluşturduğu kabul edilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına rağmen, koşulların yerine getirilmesi durumunda tek bir suçu oluşturdukları için TCK'nın 43. maddesinin de uygulanması gerektiği belirtilir. Ayrıca Pişmanlık Yasasının 168/1. maddesi, hükümden önceki süreçte gerçekleşen etkin pişmanlık nedeniyle uygulanan maddi hatayla düzenlenir. TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınır ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülür.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 43. Maddesi: İkiden çok fiilin tek suç teşkil ettiği hallerde, bunların mahiyeti itibarıyla bir arada değerlendirilerek ceza takdir edilir.
- Pişmanlık Yasası, 168/1. Maddesi: Temyiz aşamasında, etkili bir pişmanlık kararı veren sanıklar, öngörülen cezanın beşte dördünden az cezalandırılır.
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. Maddesi: İşlenen suçların cezasına ek olarak, hak yoksunluklarının

2. Ceza Dairesi 2019/7038 E. , 2019/18391 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında 15.12.2014 ve 17.12.2014 tarihindeki eylemleri nedeni ile dava açıldığı ve 17.12.2014 tarihindeki eylemine yönelik yapılan yargılama sonucu sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği ve bu karara yönelik yapılan itiraz üzerine ...3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 08.06.2015 tarihli kararı ile itirazın reddine karar verildiği ve hükmün kesinleştiği anlaşılmakla, sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin 15.12.2014 tarihli eyleme yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın 15.12.2014 ve 17.12.2014 tarihlerinde işlediği eylemlerinden dolayı TCK"nın 43 maddesinin uygulanması gerektiği halde eylemlerin ayrı suçları oluşturduğu kabul edilerek sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve mahkumiyetine dair kararlar verilmesi karşısında; sanık hakkında 17.12.2014 tarihli eylem nedeni ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının koşulları oluşması halinde hükmün açıklanması durumunda eylemlerin tek suç oluşturduğu ve TCK"nın 43 maddesinin uygulanması gerektiği gözetilerek; hüküm kurulurken sanığın 15.12.2014 tarihli eyleminden dolayı verilen ceza mahsup edilerek hüküm kurulması mümkün görülmüş; kovuşturma aşamasında gerçekleşen etkin pişmanlık nedeniyle uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesi yerine aynı Kanun"un 168/1. maddesinin gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 28.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.