MAHKEMESİ : GAZİANTEP 6. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/02/2014
NUMARASI : 2012/52-2014/44

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçisinde; müvekkilinin, elektrik abonesi olduğunu; kaçak elektrik kullandığı belirtilerek, davalı tarafından kaçak elektrik tutanağı düzenlenip, 0,50 TL kaçak ile 22.779,80 TL kaçak ek tahakkuk bedeli tahakkuk ettirildiğini ileri sürerek; müvekkilinin, davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya 557,59 TL borçlu olduğunun, bu miktar üzerinde kalan kısım yönünden ise borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hükmü davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 1.maddesinde, ticari faaliyet çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin katma değer vergisinin konusunu oluşturduğu; 2.maddesinin 3.bendinde, elektrik dağıtımlarının mal teslimi olduğu; 10/g maddesinde ise, elektrik enerjisi dağıtım veya kullanımlarında, bunların bedellerinin tahakkuk ettirilmesinin vergiyi doğuran olay olduğu açıklanmıştır.
Ayrıca, 3093 sayılı Radyo Televizyon Gelirleri Kanunu’nun 1.maddesinde, Türkiye Radyo-Televizyon Kurumuna devamlı ve yeterli gelir kaynağı sağlamak amacıyla hazırlanan bu Kanunun; radyo, televizyon, video ve birleşik cihazlardan alınacak ücretler, elektrik enerjisi hasılatından ayrılacak paylar ile çeşitli gelirlerin tahakkuk, tahsilat işlemlerini kapsayacağı; aynı kanunun 2.maddesinde ise, elektrik enerjisi hasılatından bu Kanuna göre ayrılacak payların kurumun gelirleri arasında bulunduğu açıklanmıştır.
Öte yandan, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu’nun 34.maddesi hükmünde, belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde elektrik ve havagazı tüketiminin, Elektrik ve Havagazı Tüketim Vergisine (BTV) tabi olduğu, aynı kanunun 35.maddesinde ise, Elektrik ve Havagazı tüketenlerin, Elektrik ve Havagazı Tüketim Vergisini ödemekle mükellef oldukları belirtilmiştir.
Somut olaya gelince; mahkemece, bilgisine başvurulan uzman bilirkişi tarafından düzenlenen raporda; KDV, TRT payı ve BTV gibi vergiler dahil edilmeden kaçak ek tahakkuk bedeli hesaplanmıştır. Mahkemece, benimsenen bu bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulmuştur. Davacı tarafın, davalı kurum tarafından sunulan elektrik enerjisinden yararlandığı gözetildiğinde, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’na göre KDV matrahına dahil olan enerji dağıtım hizmet bedelinin KDV’sinden, TRT payından ve BTV gibi vergilerden sorumlu olacağı kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek; mahkemece, öncelikle, dosyanın önceki bilirkişiler dışında oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kuruluna verilmesi; bilirkişi heyetinden, davalının davacı taraftan isteyebileceği kaçak ve kaçak ek tahakkuk bedellerinin Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği ile 622 sayılı EPDK kararı hükümlerine göre ve tutanakta tespit edilen eksik kayıt miktarına ilişkin veriler de değerlendirilip KDV, TRT payı, BTV gibi vergiler dahil edilerek hesaplanması konusunda denetime elverişli bir rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken; yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.