Davacı, 01/01/1999-01/12/2003 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitiyle, emekliliğe hak kazandığına, aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01/01/1999 ila 01/12/2003 tarihleri arasındaki dönemde 2926 sayılı Yasa uyarınca zorunlu Tarım Bağ-kur sigortalısı olduğunun tespiti ve yaşlılık aylığı talebini reddeden Kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.
Dairemizin K. Sayılı ilamı ile bozma ilamı üzerine Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının 01/01/1999 -31/12/1999 tarihleri arasındaki dönemde 2926 sayılı Yasa uyarınca zorunlu Tarım Bağ-kur sigortalısı olduğunun tespitine, davacının emeklilik talebinin davalı kurumca değerlendirilmesine karar verilmiştir.
Anayasa’nın 141. maddesinde vurgulandığı ve HMK"nun 297 ve 298. maddelerinde de açıklandığı üzere, mahkeme kararları iddia, savunma ve tarafların anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususların, ihtilaflı konular hakkındaki delillerin tartışılması, ret ve üstün tutulma sebepleri, sabit görülen vakıaların neler olduğu ve bunlardan çıkan sonuçlar ile hukuki sebepler gösterilerek gerekçeli biçimde yazılmalıdır. HMK"nun 297/2. maddesinde de taleplerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği açıkça belirtilmiştir. Mahkeme, davacının dilekçesinde yazılı olan tüm talepleri ile ilgili olumlu veya olumsuz bir karar vererek, bu konulardaki uyuşmazlığı sona erdirmelidir.
Somut olayda, davacının 01/01/1999-31/12/1999 tarihleri arasında 2926 sayılı Yasa kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti yerinde ise de, yaşlılık aylığı talebi yönünden olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi doğru olmamıştır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 02/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.