Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8481 Esas 2019/4166 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/5. maddesinde yer alan, "Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikâyet aranmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, somut olayda beşinci fıkra kapsamına girecek şekilde bilinçli taksir halinin gerçekleşmediği, adli raporlar incelendiğinde, olay nedeniyle yaşamsal tehlike oluşturmayacak ve ağır derecede etkili kırık meydana gelecek şekilde yaralanan katılanın, hastaneye bilinci açık olarak geldiği, olay tarihinden 16 gün sonra alınan 30.12.2014 tarihli ilk beyanında olayı ayrıntıları ile anlatıp sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmiş olduğu, kovuşturma aşamasında şikayetçi olup katılma talebinde bulunması üzerine verilen katılma kararı usulsüz olup bu sıfatla hükmü temyiz hakkı da bulunmadığından 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK" un 317. maddesi uyarınca katılanın temyiz isteminin isteme aykırı olarak REDDİNE; 27.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.