Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/19243 Esas 2020/20057 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/19243
Karar No: 2020/20057
Karar Tarihi: 29.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/19243 Esas 2020/20057 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler, 4733 sayılı yasanın 8/4. maddesi uyarınca değerlendirilerek sanığın suçlu bulunmasına karar verildi. Ancak suç tarihi sonrasında yayınlanan 6455 sayılı yasa ile 4733 sayılı yasanın 8/4. maddesi yürürlükten kaldırılarak düzenleme 5607 sayılı yasanın 3/18. maddesi kapsamına alındı. Ayrıca, sonradan yayınlanan 7242 sayılı yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı yasanın 3/22. maddesine eklenen bir düzenleme, sanık lehine hükümler içermekte olup bu düzenlemeler somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumu tayin edilmelidir. Bu nedenle, yerel mahkemenin hükmü bozuldu ve uygulama yapma görevi yerel mahkemeye verildi. İlgili kanun maddeleri şunlardır:
- 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Yasa
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/18., 3/5., 3/10., 3/22. ve 5/2. maddeleri
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/19243 E. , 2020/20057 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eylemlerinin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 29.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.