Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8894 Esas 2017/3196 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8894
Karar No: 2017/3196
Karar Tarihi: 22.03.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8894 Esas 2017/3196 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın katılan bir kişiye kasten yaralama suçundan suçlu bulunarak mahkum edildiğine karar verdi. Temyiz itirazları incelendiğinde, hüküm altındaki adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve temyiz istemlerinin reddedilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, mükerrir olan sanık hakkında hapis cezasına hükmedildiği halde ilgili ceza kanununun uygulanmaması konusunda aleyhe temyiz olmadığı için bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği vurgulandı. Mahkeme, yapılan yargılamaya ve delillere göre sanık ve müdafiin temyiz itirazlarının reddedilmesi ve hükmün istem gibi onaylanması kararı verdi. Detaylı olarak, adli para cezasının yer aldığı 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, ceza muhakemesi kanununa geçici madde olarak eklenen 5320 sayılı kanunun Geçici 2. maddesi, temyiz istemlerinin reddedilmesi için gerekçe olarak kullanılan 5320 sayılı kanunun 8. maddesi ve ceza muhakemesi kanununun istem reddi ile ilgili 1412 sayılı kanunun 317. maddesi anılmıştır. Ayrıca, hapis cezası ile ilgili olarak ise, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptali ile ilgili 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı vurgulanmıştır.

3. Ceza Dairesi 2016/8894 E. , 2017/3196 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık ve müdafiin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mükerrir olan sanık hakkında, hapis cezasına hükmedildiği halde 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından; yine Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 22.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.