MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29.06.2016 tarih ve 2015/470-2016/551 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya verdiği taşıma hizmeti nedeni ile 30/09/2014 tarih 070780 nolu 5.133,31 TL bedelli faturanın düzenlendiğini, davalının faturanın 1.591,00 TL"lik kısmını ödediğini, fatura bakiyesi 3.542,31 TL sini ödememesi üzerine .... İcra Müdürlüğünün 2015/2301 Esas sayılı dosyası üzerinden icra takibi başlatıldığını, davalının haksız ve mesnetsiz olarak icra takibine itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptalini ve alacağın %20 si oranından az olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkumiyetine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetki itirazında bulunarak , taraflar arasındaki ilişkinin 42 S 8887 plakalı Isızu marka taşıtın sürücüsü ile birlikte kiralanmasından kaynaklandığını, taraflar arasındaki sözleşmenin cevap dilekçesine ekli fesih ihbarnamesi ve ibraname ile 10/09/2014 tarihinde sonlandırıldığını, müvekkilinin takip ve dava konusu faturaya istinaden 07/11/2014 tarihinde ödeme yaptığını ancak davacının hakkı olandan fazla miktarda fatura düzenlediğini, müvekkilinin faturayı sehven defterlerine işlediğini, 1.591,00 TL miktarındaki tüm borcun davacıya ödendiğini, fazlasının ise davacıya iade faturası ile iade edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davalı vekilinin takip ve dava konusu faturayı müvekkilinin ticari defterlerine zuhulen işlediğini ve zuhulen işlediği faturanın takip konusu kadar miktarı hakkında iade faturası düzenleyerek davacı tarafa iade ettiğini savunduğu, buna göre ispat külfetinin davalı yana geçtiği, davacının ticari defterlerine göre davacının bakiye 3.542,31 TL kadar alacaklı göründüğü, davalının düzenlediği iade faturasının davacının ticari defterinde gözükmediği, davalının takip konusu miktar kadar borcu olmadığına ilişkin aleyhine olan kendi ticari defterlerini çürütecek bir yazılı delili de olmadığı, kesin süre içinde yemin deliline dayanılmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 181,49 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.